Το Γεωπάρκο είναι μια περιοχή με ιδιαίτερη γεωλογική κληρονομιά διεθνούς σημασίας και στρατηγικής βιώσιμης εδαφικής ανάπτυξης. Θα πρέπει να έχει σαφώς καθορισμένα όρια και αρκετό χώρο ώστε να επιτρέπει πραγματική εδαφική οικονομική ανάπτυξη, κυρίως μέσω του τουρισμού. Οι γεωλογικοί χώροι θα πρέπει να έχουν διεθνή σημασία ως προς την επιστημονική τους ποιότητα, τη σπανιότητα, την αισθητική και την εκπαιδευτική τους αξία. Όλοι αυτοί οι χώροι πρέπει να σχετίζονται όχι μόνο με τη γεωλογία, αλλά και με την αρχαιολογία, την οικολογία, τη βιοποικιλότητα, την ιστορία και τον πολιτισμό. Τα γεωπάρκα βασίζονται σε αυτήν την κληρονομιά για να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν βασικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία στο πλαίσιο του δυναμικού πλανήτη στον οποίο ζούμε (ένας πλανήτης που υπόκειται σε αλλαγές). Σημαντικοί τόποι/τόποι εντός ενός Γεωπάρκου πρέπει να προστατεύονται, όπου χρειάζεται, σύμφωνα με την τοπική, περιφερειακή ή εθνική νομοθεσία. Τα γεωπάρκα ως έννοια συνδυάζουν τη διατήρηση με τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών. Ως αποτέλεσμα αυτών των πλεονεκτημάτων, τα τελευταία χρόνια ένας αυξανόμενος αριθμός κρατών μελών της UNESCO έχουν κινηθεί προς την ανάπτυξη Εθνικών και Παγκόσμιων Γεωπάρκων.
Στην Ελλάδα, έξι τοποθεσίες εξαιρετικής ομορφιάς και γεωλογικής μεταβλητότητας έχουν ήδη ενταχθεί στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO: Γεωπάρκο Λέσβου, Φυσικό Πάρκο Ψηλορείτη, Γεωπάρκο Χελμού-Βουραϊκού, Γεωπάρκο Βίκου-Αώου, Γρεβενά-Κοζάνης «Τίθυς» και Φυσικό Πάρκο Σητείας . Το Γεωπάρκο θα πρέπει να δώσει τη δυνατότητα στον τοπικό πληθυσμό να επαναξιολογήσει την κληρονομιά του και να ενθαρρύνει τον ενεργό ρόλο του στην οικονομική ανάπλαση της περιοχής του μέσω ορισμένων δράσεων που προωθούν τον οικοτουρισμό, την εκπαίδευση και άλλες φιλικές προς τη φύση δραστηριότητες. Οι τοπικές κοινότητες σε πολλές περιοχές του κόσμου έχουν συνειδητοποιήσει ότι η γεωλογική, φυσική και πολιτιστική κληρονομιά τους μπορεί να προσφέρει μια πηγή βιώσιμου οικονομικού οφέλους για την περιοχή τους. Αντί να αξιοποιηθεί αυτή η κληρονομιά με τους μη ανανεώσιμους τρόπους του παρελθόντος, υπάρχει μια ευκαιρία να τη διαχειριστούμε με τρόπο που να τη διαφυλάξουμε για το μέλλον μέσω της ανάπτυξης του γεωτουρισμού.