1. Βρύση Κέρια
Η βρύση «Κέρια» αποτελεί μία πετρόχτιστη πηγή με έντονο σκαλιστό διάκοσμο η οποία βρίσκεται στο χωριό Αγ. Θέκλη της χερσονήσου της Παλικής. Δίπλα από τη βρύση, βρίσκεται εικόνα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, σηματοδοτώντας το πέρασμα του μοναχού, ο οποίος πιστεύεται ότι κήρυξε τις διδαχές του στο σημείο εκείνο. Το τμήμα αυτό της Παλικής στο οποίο βρίσκεται η πηγή καλύπτεται κυρίως από Νεογενείς σχηματισμούς (χαλαρά αργιλικά ιζήματα)τα οποία επίκεινται ασύμφωνα των μεσοζωϊκών ασβεστόλιθων της Προ-Aπούλιας Ζώνης. Η βρύση Κέρια αποτελεί πηγή επαφής εντός των νεογενών κοντά στο όριό τους με τους Ηωκαινικούς ασβεστόλιθους και η οποία κατά το παρελθόν θεωρούνταν ιαματική.
2. Ματζαβινάτα
Το χωριό Ματζαβινάτα βρίσκεται στην χερσόνησο της Παλικής. Στο συγκεκριμένο χωριό, αλλά και στα γύρω χωριά της περιοχής επικρατούν Πλειοκαινικά ιζηματογενή πετρώματα, κυρίως κυανά αργιλικά ιζήματα έντονα διαβρωμένα τα οποία δημιουργούν μία χαρακτηριστική όψη που διαφέρει από το υπόλοιπο νησί. Αποτελούν γεωμορφολογικούς σχηματισμούς με κύρια χαρακτηριστικά τις μικροχαραδρώσεις, τις διαβρωσιγενείς κοιλάδες και τις μικρές αύλακες που δημιουργούνται από τις μηχανικές και χημικές διεργασίες του νερού.
4. Κουνόπετρα
Η Κουνόπετρα βρίσκεται στο Ακρωτήρι της Παλικής, νότια του χωριού Μαντζαβινάτα όπου επικρατούν Πλειστοκαινικά ιζήματα (κυρίως ψαμμίτες). Η «Κουνόπετρα» αποτελεί ένα από τα περίεργα γεωλογικά φαινόμενα που συναντώνται στην Κεφαλονιά καθώς ένας μεγάλος ψαμμιτικός βράχος στη βραχώδη ακτογραμμή η «Κουνόπετρα», κουνιόταν ασταμάτητα. Το φαινόμενο αυτό, δηλαδή η αέναη κίνηση οφείλεται στον κυματισμό και στην αργιλική σύσταση των πετρωμάτων στον πυθμένα και την βάση του βράχου, που την κάνουν ασταθή.
5. Γερογόμπος
Το ακρωτήρι Γερογόμπος βρίσκεται στην χερσόνησο της Παλικής μετά το χωριό Χαβριάτα. Εξαιτίας της γεωτεκτονικής του θέσης καθώς και της λιθολογίας της περιοχής, στην οποία επικρατούν Ηωκαινικοί ασβεστόλιθοι, παρατηρούμε διαρρήξεις κατά μήκος της παράκτιας ζώνης καθώς και καρστική διάβρωση όπως μικρού μεγέθους παράκτια σπήλαια. επίσης στο ακρωτήρι του Γερογόμπου βρίσκεται ο ομώνυμος φάρος, ο οποίος χτίστηκε το 1907 από τους Άγγλους, καταστράφηκε από τα Γερμανικά στρατεύματα κατά την αποχώρησή τους από το νησί και ξαναχτίστηκε το 1947, με το φως του να φθάνει τα 30 ναυτικά μίλια.
8. Αγία Ελένη
Η παραλία της Αγίας Ελένης αποτελεί μια όμορφη, ήσυχη παραλία η οποία βρίσκεται στο δυτικό τμήμα στην χερσόνησο της Παλικής κάτω από το χωριό Δαμουλιανάτα. Εξαιτίας της γεωτεκτονικής του θέσης καθώς και της λιθολογίας της περιοχής, στην οποία επικρατούν Ηωκαινικοί ασβεστόλιθοι παρατηρούμε διαρρήξεις κατά μήκος της παράκτιας ζώνης καθώς και εντυπωσιακές γεωμορφές καρστικής διάβρωσης.
9. Βούτη (Περιοχή Ζόλα)
Η Παραλία Βούτη βρίσκεται στο Βόρειο τμήμα της χερσονήσου της Παλικής, στην οποία συναντάμε πετρώματα Μειοκαινικής ηλικίας. Στην ευρύτερη περιοχή επικρατούν κυρίως ασβεστόλιθοι του Ηωκαίνου, καθώς και ασβεστόλιθοι του Ανώτερου Κρητιδικού αλλά σε μικρότερη έκταση Εξαιτίας της λιθολογίας καθώς και της έντονης τεκτονικής που επικρατεί στη συγκεκριμένη περιοχή, συναντάμε ένα εντυπωσιακό «βραχόκηπο» από επιφανειακές καρστικές γεωμορφές, ο οποίος αποτελείται από διάσπαρτους μεγάλου μεγέθους καρστικοποιημένους βράχους οι οποίοι συνθέτουν ένα εντυπωσιακό πετροτοπίο.
10. Φτέρη
Η παραλία Φτέρη βρίσκεται στο Βόρειο τμήμα της χερσονήσου της Παλικής. Η πρόσβαση στη παραλία γίνεται με τα πόδια με αρκετή δυσκολία, καθώς ο δρόμος σταματάει σχεδόν δύο χιλιόμετρα από την παραλία. Εναλλακτικά μπορούμε να την επισκεφτούμε με σκάφος. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από την εντυπωσιακή εμφάνιση ασβεστόλιθων του Ανώτερου Κρητιδικού καθώς και από καρστικές μορφές διάβρωσης. Στην παραλία υπήρχε μία εντυπωσιακή αψίδα, μια γεωμορφή διάβρωσης η οποία καταστράφηκε με τον σεισμό του 2014.
15. Περιοχή Πινιατόρο
Ο γεώτοπος περιοχή του Πινιατόρου βρίσκεται στην περιοχή της Λάσσης, λίγο μετά το Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων. Επικρατούν ασβεστόλιθοi του Ανώτερου Κρητιδικού στους οποίους εξαιτίας των διεργασιών διάβρωσης παρουσιάζονται καρστικές γεωμορφές όπως γλυφές, μικρά καρστικά φρέατα και θαλάσσιες αψίδες δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο τοπίο.
16. Άη Χέλης
Η παραλία Άη Χέλης βρίσκεται κοντά στο χωριό Σβορωνάτα της Λειβαθούς. Στην περιοχή επικρατούν Πλειοκαινικά ιζήματα κυρίως κυανών μαργών και ψαμμιτών, τα οποία περικλείουν πλούσιες πανίδες Μαλακίων. Συγκεκριμένα ο Άη Χέλης αποτελεί μία πλούσια απολιθωματοφόρα θέση στην οποία έχουμε την εμφάνιση μιας Ταφοκοινωνίας θαλάσσιων δίθυρων μαλακίων (Pectinidae).
19. Επώθηση Ιονίου
Στο νησί της Κεφαλονιάς συναντάμε σχεδόν αποκλειστικά την Προ-Απούλια ζώνη, πάνω στην οποία, κατά τη διάρκεια του Πλεοικαίνου, επωθείται η Ιόνια ζώνη. Το γεγονός αυτό αποτελεί το πιο σημαντικό τεκτονικό γεγονός της Κεφαλονιάς στο οποίο οφείλεται και η σημερινή γεωμορφολογία του νησιού. Την εμφάνιση της επώθησης της Ιονίου τη συναντάμε κατά μήκος του οδικού δικτύου Σάμη–Πόρος όπου βλέπουμε τους ασβεστόλιθους του Παντοκράτορα (Ιόνιος ζώνη) να επωθούνται επί των Μειοκαινικών μαργών της Προ-Απούλιας ζώνης.
21. Καταρράκτες Γραδούς
Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά αξιοθέατα του νησιού στην περιοχή Ελείου-Πρόννων αποτελούν οι «καταρράκτες» της Γραδούς. Ουσιαστικά είναι ένα «φαράγγι» που αναπτύσσεται κυρίως σε ασβεστόλιθους του Μειοκαίνου της ζώνης της Προ-Απούλιας με πολλούς μικρούς καταρράκτες και μικρές λίμνες ανάμεσα στη Σκάλα και στον Πόρο. Ο μεγαλύτερος καταρράκτης έχει ύψος περίπου 18 μ.. Στους Καταρράκτες της Γραδούς μπορεί κανείς να φτάσει μόνο πεζοπορώντας, σε μια πολύ ευχάριστη διαδρομή .
22. Κληματσιάς
Η παραλία του Κληματσιά βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Κεφαλονιάς στο χωριό Σπαρτιά της περιοχής Λειβαθούς, η οποία λέγεται ότι πήρε το όνομα της από τον έντονο θόρυβο που κάνουν τα κύματα όταν σκάνε στους εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς της. Στην παραλία επικρατούν Πλειοκαινικά ιζήματα όπως ψαμμιτικός ασβεστόλιθος, ο οποίος είναι πλούσιος σε απολιθώματα Echinidae (Εχινοειδών )και Pectinidae (χτένια),καθώς και μεγάλου πάχους κυανά αργιλικά ιζήματα. Τα κυανά αυτά ιζήματα χαρακτηρίζονται από έντονες γεωμορφές διάβρωσης οι οποίες δημιουργούνταιεξαιτίας των μηχανικών και χημικών διεργασιών του νερού.
23. Λιμένια
Οι Υπολειμματικές μορφές διάβρωσης βρίσκονται κατά μήκος του οδικού δικτύου Σκάλα-Πόρου της περιοχής Ελλειού-Πρόννων. Οι συγκεκριμένοι σχηματισμοί αποτελούν υπολειμματικές μορφές διάβρωσης κροκαλοπαγών ασβεστολίθων του Ολιγοκαίνου-Μειοκαίνου της Προ-Απούλιας ζώνης στη βάση των οποίων έχουν αναπτυχθεί θαλάσσιες εγκοπές. Οι θαλάσσιες εγκοπές αυτές προήλθαν εξαιτίας της μεταβολής της στάθμης της θάλασσας, αποτελώντας δείκτες της μεταβολής αυτής, είτε λόγω ευστατισμού είτε εξαιτίας της τεκτονικής ανύψωσης που ακολούθησε το σχηματισμό τους.
28.Σπηλαιοδολίνη Αγγαλάκι
Η σπηλαιοδολίνηΑγγαλάκι περιβάλλεται από χαμηλό πέτρινο τοιχίο με κάγκελο, ενώ το άνοιγμά του έχει διάμετρο 20 περίπου μέτρα. Το άνοιγμα της δολίνης προέρχεται από την κατακρήμνιση μέρους της οροφής του σπηλαίου δημιουργώντας ένα κώνο κορημάτων όπου από τη μία πλευρά συναντάμε ένα μεγάλο θάλαμο με διάκοσμο ο οποίος στο κατώτερο μέρος καταλήγει σε μία λίμνη περίπου 5μ. Το σπήλαιο έχει και έναν δεύτερο θάλαμο με διάκοσμο, ενώ στο βάθος διακρίνεται μία δεύτερη μικρή λίμνη. Δυστυχώς το σπήλαιο δεν συνεχίζεται. Επίσης στο σπήλαιο σήμερα ζουν εκατοντάδες νυχτερίδες.
30. Σπηλαιοδολίνη Αγία Ελεούσα
Η σπηλαιοδολίνη της Αγίας Ελεούσας βρίσκεται περίπου 300 μέτρα από το σπήλαιο των Αγίων Θεοδώρων. Είναι μια κατακόρυφη εγκατακρήμνιση, όπου το μικρότερο ύψος της είναι τα 50μ. και το μέγιστο ύψος της 70 μ. Η κεντρική είσοδος μάς οδηγεί προς βορρά στην άκρη μιας πρώτης λίμνης, πλάτους 26 μέτρων και μήκους 15 μέτρων. Από τη λίμνη αυτή αρχίζει σιφόνι μήκους περίπου 300 μ. με ωραίο διάκοσμο. Στη νότια πλευρά της αίθουσας υπάρχει μικρότερη λίμνη, από την οποία αρχίζει άλλο σιφόνι, μήκους περίπου 150 μ., που καταλήγει σε αίθουσα με αέρα πλάτους περίπου 50 μ. και μήκους 30 μ.. Αποτελεί ένα υπέροχα διακοσμημένο σπήλαιο πλούσιο σε σταλακτίτες, σταλαγμίτες, στήλες και κουρτίνες με πολύ όμορφα χρώματα όπου το ένα διαδέχεται το άλλο, σχεδόν ανέπαφα.
31. Σπήλαιο Χιριδόνι-Σωτήρα
Το σπήλαιο Χιριδόνι έχει πρόσβασηείτε από το δρόμο είτε ακολουθώντας το μονοπάτι που οδηγεί στη σπηλαιοδολίνη Αγία Ελεούσα. Πρόκειται για μια τεράστια δολίνη, που στο νότιο τμήμα της αρχίζει ένα σιφόνι μήκους πάνω από 500 μ. Στην πραγματικότητα αποτελείται από δύο μεγάλες αίθουσες, μεγέθους πάνω από 20 μέτρα. Αποτελεί ένα σπήλαιο με πλούσιο σπηλαιοδιάκοσμο. Στο τέλος της δεύτερης αίθουσας, μετά από ένα στενό πέρασμα συναντάμε τον θολοσωρό του σπηλαίου Σωτήρα με το οποίο συνδέεται.
33. Λίμνη Άβυθος
Η λίμνη Άβυθος αποτελεί μία από της δύο φυσικές λίμνες της Κεφαλονιάς η οποία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, κοντά στο χωριόΆγιος Νικόλαοςτης επαρχίας τουΠόρου. Το όνομα Άβυθος προκύπτει από την αντίληψη πως η συγκεκριμένη λίμνη είναι τόσο βαθιά που κανείς δεν μπορούσε να βρει το βυθό της. Η λίμνη Άβυθος αποτελεί μία καρστική λίμνη σε ασβεστόλιθους του Ανώτερου Κρητιδικού της Προ-Απούλιας ζώνης η οποία έχει βάθος μόλις 11μ. και επικοινωνεί υπογείως με το ευρύτερο καρστικό δίκτυο της περιοχής.
35. Άσος
Η Άσσος αποτελεί ένα ακόμα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Κεφαλονιάς και βρίσκεται στη βόρειο τμήμα του νησιού. Εκτός από την ιδιαίτερη ομορφιά της εξαιτίας της γραφικότητάς της αποτελεί την μοναδική περιοχή στην οποία έχουμε μία σημαντική επιφανειακή εμφάνιση λιθολογικών σχηματισμών του Κατώτερου Κρητιδικού της Προ-Απούλιας ζώνης. Επίσης στην Άσο μπορούμε να επισκεφτούμε και το Ενετικό της φρούριο (κάστρο).
37. Ρούδι
Το Ρούδι αποτελεί προέκταση της οροσειράς του Αίνου προς τα ΒΔ, αποτελεί το δεύτερο τμήμα του Εθνικού Δρυμού και έχει ύψος 1.125 m (κορυφή Γιούπαρι). Επικρατούν ασβεστόλιθοι του Ανώτερου Κρητιδικού της Προ-Απούλιας ζώνης. Στην ανατολική παρυφή του όρους Ρουδίου συναντάμε μία μεγάλη δολίνη στο βάθος της οποίας βρίσκεται το σπήλαιο Αγίου Νικολάου Γρούσπας. Το δάσος του Ρουδίου είναι μικτό και αποτελείται από κεφαλληνιακή Ελάτη και άλλα αείφυλλα.
40. Βραχόκηποι Αίνου
Η οροσειρά του Αίνου βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Κεφαλονιάς κοντά στο Αργοστόλι και τη Σάμη, και αποτελεί τον κύριο ορεινό όγκο του νησιού καθώς και το ψηλότερο όρος των Ιονίων νήσων. Εξαιτίας της λιθολογικής σύστασης και της έντονης τεκτονικής που επικρατεί έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ποικίλων «καρστικών» γεωμορφών δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό πετροτοπίο, με γεωμορφές διάβρωσης κοιλοτήτων και σπηλαίων (Σπήλαιο Νύφι, Σπήλαιο Πετάσι).
