1. Βρύση Κέρια
Η βρύση «Κέρια» αποτελεί μία πετρόχτιστη πηγή με έντονο σκαλιστό διάκοσμο η οποία βρίσκεται στο χωριό Αγ. Θέκλη της χερσονήσου της Παλικής. Δίπλα από τη βρύση, βρίσκεται εικόνα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, σηματοδοτώντας το πέρασμα του μοναχού, ο οποίος πιστεύεται ότι κήρυξε τις διδαχές του στο σημείο εκείνο. Το τμήμα αυτό της Παλικής στο οποίο βρίσκεται η πηγή καλύπτεται κυρίως από Νεογενείς σχηματισμούς (χαλαρά αργιλικά ιζήματα)τα οποία επίκεινται ασύμφωνα των μεσοζωϊκών ασβεστόλιθων της Προ-Aπούλιας Ζώνης. Η βρύση Κέρια αποτελεί πηγή επαφής εντός των νεογενών κοντά στο όριό τους με τους Ηωκαινικούς ασβεστόλιθους και η οποία κατά το παρελθόν θεωρούνταν ιαματική.
2. Ματζαβινάτα
Το χωριό Ματζαβινάτα βρίσκεται στην χερσόνησο της Παλικής. Στο συγκεκριμένο χωριό, αλλά και στα γύρω χωριά της περιοχής επικρατούν Πλειοκαινικά ιζηματογενή πετρώματα, κυρίως κυανά αργιλικά ιζήματα έντονα διαβρωμένα τα οποία δημιουργούν μία χαρακτηριστική όψη που διαφέρει από το υπόλοιπο νησί. Αποτελούν γεωμορφολογικούς σχηματισμούς με κύρια χαρακτηριστικά τις μικροχαραδρώσεις, τις διαβρωσιγενείς κοιλάδες και τις μικρές αύλακες που δημιουργούνται από τις μηχανικές και χημικές διεργασίες του νερού.
3. Ξι
Το Ξι βρίσκεται στο νότιο τμήμα της χερσονήσου της Παλικής και οι λιθολογικοί σχηματισμοί της παραλίας αποτελούνται κυρίως από αργιλικά κυανά ιζήματα. Λόγω της αργιλώδους σύστασης των κυανών αυτών ιζημάτων και της περιεκτικότητάς τους σε συγκεκριμένα αργιλικά ορυκτά, τα οποία φαίνεται ότι έχουν ευεργετικές ιδιότητες, η συγκεκριμένη παραλία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για «λασποθεραπεία». Η αμμουδιά έχει ένα βαθύ κεραμιδί χρώμα και στη συγκεκριμένη παραλία έχει παρατηρηθεί ωοτοκία της χελώνας Caretta caretta.
4. Κουνόπετρα
Η Κουνόπετρα βρίσκεται στο Ακρωτήρι της Παλικής, νότια του χωριού Μαντζαβινάτα όπου επικρατούν Πλειστοκαινικά ιζήματα (κυρίως ψαμμίτες). Η «Κουνόπετρα» αποτελεί ένα από τα περίεργα γεωλογικά φαινόμενα που συναντώνται στην Κεφαλονιά καθώς ένας μεγάλος ψαμμιτικός βράχος στη βραχώδη ακτογραμμή η «Κουνόπετρα», κουνιόταν ασταμάτητα. Το φαινόμενο αυτό, δηλαδή η αέναη κίνηση οφείλεται στον κυματισμό και στην αργιλική σύσταση των πετρωμάτων στον πυθμένα και την βάση του βράχου, που την κάνουν ασταθή.
5. Γερογόμπος
Το ακρωτήρι Γερογόμπος βρίσκεται στην χερσόνησο της Παλικής μετά το χωριό Χαβριάτα. Εξαιτίας της γεωτεκτονικής του θέσης καθώς και της λιθολογίας της περιοχής, στην οποία επικρατούν Ηωκαινικοί ασβεστόλιθοι, παρατηρούμε διαρρήξεις κατά μήκος της παράκτιας ζώνης καθώς και καρστική διάβρωση όπως μικρού μεγέθους παράκτια σπήλαια. επίσης στο ακρωτήρι του Γερογόμπου βρίσκεται ο ομώνυμος φάρος, ο οποίος χτίστηκε το 1907 από τους Άγγλους, καταστράφηκε από τα Γερμανικά στρατεύματα κατά την αποχώρησή τους από το νησί και ξαναχτίστηκε το 1947, με το φως του να φθάνει τα 30 ναυτικά μίλια.
6. Κηπούρια
Τα Κηπούρια βρίσκονται στο Δυτικότερο σημείο της χερσονήσου της Παλικής. Εδώ είναι χτισμένη και η Ιερά Μονή Κηπουραίων. H Κεφαλονιά βρίσκεται στο ΒΔ άκρο του Ελληνικού τόξου, το οποίο δημιουργήθηκε εξαιτίας της σύγκρουσης της Αφρικανικής πλάκας με την Ευρασιατική, καθιστώντας το ελληνικό τόξο την πιο ενεργή γεωλογική δομή της Ευρώπης. Για αυτό η Κεφαλονιά και ειδικότερα το δυτικότερο τμήμα της χαρακτηρίζεται από έντονη παραμόρφωση και πολύ υψηλή σεισμικότητα.
7. Πλατιά Άμμος
Η Πλατιά Άμμος αποτελεί μία από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες της χερσονήσου της Παλικής, αλλά και ολόκληρης της Κεφαλονιάς. Βρίσκεται στο Δυτικότερο σημείο της χερσονήσου όπου εξαιτίας της σύγκρουσης της Αφρικανικής πλάκας με την Ευρασιατική, δημιουργήθηκε το λεγόμενο «Ελληνικό τόξο». Το εντυπωσιακό τοπίο καθώς και η άγρια ομορφιά που παρατηρούμε στην Πλατιά Άμμο οφείλεται στην λιθολογία (ασβεστόλιθοι) της και κυρίως στη γεωτεκτονική της θέση.
8. Αγία Ελένη
Η παραλία της Αγίας Ελένης αποτελεί μια όμορφη, ήσυχη παραλία η οποία βρίσκεται στο δυτικό τμήμα στην χερσόνησο της Παλικής κάτω από το χωριό Δαμουλιανάτα. Εξαιτίας της γεωτεκτονικής του θέσης καθώς και της λιθολογίας της περιοχής, στην οποία επικρατούν Ηωκαινικοί ασβεστόλιθοι παρατηρούμε διαρρήξεις κατά μήκος της παράκτιας ζώνης καθώς και εντυπωσιακές γεωμορφές καρστικής διάβρωσης.
9. Βούτη (Περιοχή Ζόλα)
Η Παραλία Βούτη βρίσκεται στο Βόρειο τμήμα της χερσονήσου της Παλικής, στην οποία συναντάμε πετρώματα Μειοκαινικής ηλικίας. Στην ευρύτερη περιοχή επικρατούν κυρίως ασβεστόλιθοι του Ηωκαίνου, καθώς και ασβεστόλιθοι του Ανώτερου Κρητιδικού αλλά σε μικρότερη έκταση Εξαιτίας της λιθολογίας καθώς και της έντονης τεκτονικής που επικρατεί στη συγκεκριμένη περιοχή, συναντάμε ένα εντυπωσιακό «βραχόκηπο» από επιφανειακές καρστικές γεωμορφές, ο οποίος αποτελείται από διάσπαρτους μεγάλου μεγέθους καρστικοποιημένους βράχους οι οποίοι συνθέτουν ένα εντυπωσιακό πετροτοπίο.
10. Φτέρη
Η παραλία Φτέρη βρίσκεται στο Βόρειο τμήμα της χερσονήσου της Παλικής. Η πρόσβαση στη παραλία γίνεται με τα πόδια με αρκετή δυσκολία, καθώς ο δρόμος σταματάει σχεδόν δύο χιλιόμετρα από την παραλία. Εναλλακτικά μπορούμε να την επισκεφτούμε με σκάφος. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από την εντυπωσιακή εμφάνιση ασβεστόλιθων του Ανώτερου Κρητιδικού καθώς και από καρστικές μορφές διάβρωσης. Στην παραλία υπήρχε μία εντυπωσιακή αψίδα, μια γεωμορφή διάβρωσης η οποία καταστράφηκε με τον σεισμό του 2014.
11. Υδροβιότοπος Λιβαδί
Το έλος Λιβάδι αποτελεί τον πιο σημαντικό υδροβιότοπο του νησιού της Κεφαλονιάς. Η πεδιάδα του Λιβαδιού είναι ένα τυπικό παράκτιο τέλμα, το οποίο περιορίζεται σε ένα προστατευμένο περιβάλλον όπως είναι ο Κόλπος του Αργοστολίου, και αποτελεί καταφύγιο για πλήθος σπάνιων πτηνών όπως ο ερωδιός και η αλκυόνη, καθώς και για πολλά είδη αμφίβιων και ψαριών.
12. Φαράγγι Αγίας Βαρβάρας
Το φαράγγι της Αγίας Βαρβάρας αποτελεί ένα φαράγγι σχετικά μικρού μεγέθους με ιδιαίτερο γεωλογικό, αισθητικό και θρησκευτικό ενδιαφέρον. Στην κοίτη του φαραγγιού είναι χτισμένη η ομώνυμη εκκλησία η οποία χτίστηκε κατά την παράδοση, όταν οι ντόπιοι ανακάλυψαν την εικόνα της Αγίας στο έγκοιλο. Το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας πλαισιώνεται από δύο πέτρινα τοξωτά γεφύρια.
13. Λιμνοθάλασσα Κουτάβου
Η λιμνοθάλασσα του Κουτάβου αποτελεί έναν από τους δύο υδροβιότοπους του νησιού της Κεφαλονιάς, στον οποίο φιλοξενούνται πολλά είδη υδρόβιων και μεταναστευτικών πτηνών, καθώς επίσης και αξιοσημείωτα είδη ψαριών.Τη λιμνοθάλασσα οριοθετεί η γέφυρα του DeBosset ή Δεβοσέτου με μήκος 750μ, συνδέοντας την πόλη του Αργοστολίου με το γειτονικό Δράπανο. Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί το γεγονός ότι η λιμνοθάλασσα του Κουτάβου αναπτύσσεται πάνω σε μεταλπικούς σχηματισμούς του Τεταρτογενούς (2,58-0,00 εκατ. έτη).
14. Καταβόθρες-Αργοστολίου
Ένα από τα γεωλογικά φαινόμενα, το οποίο ξεχωρίζει στο νησί της Κεφαλονιάς είναι το καρστικό σύστημα υπόγειας σύνδεσης των Καταβοθρών του Αργοστολίου με τις υφάλμυρες πηγές της Σάμης- Καραβομύλου, με ταχύτητα εισροής του νερού που φτάνει τα 3 m/sec. Αποτελούν ένα υπόγειο καρστικό σύστημα αγωγών και εγκοίλων, το οποίο αναπτύσσεται σε ασβεστόλιθους της οροσειράς του Αίνου.
15. Περιοχή Πινιατόρο
Ο γεώτοπος περιοχή του Πινιατόρου βρίσκεται στην περιοχή της Λάσσης, λίγο μετά το Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων. Επικρατούν ασβεστόλιθοi του Ανώτερου Κρητιδικού στους οποίους εξαιτίας των διεργασιών διάβρωσης παρουσιάζονται καρστικές γεωμορφές όπως γλυφές, μικρά καρστικά φρέατα και θαλάσσιες αψίδες δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο τοπίο.
16. Άη Χέλης
Η παραλία Άη Χέλης βρίσκεται κοντά στο χωριό Σβορωνάτα της Λειβαθούς. Στην περιοχή επικρατούν Πλειοκαινικά ιζήματα κυρίως κυανών μαργών και ψαμμιτών, τα οποία περικλείουν πλούσιες πανίδες Μαλακίων. Συγκεκριμένα ο Άη Χέλης αποτελεί μία πλούσια απολιθωματοφόρα θέση στην οποία έχουμε την εμφάνιση μιας Ταφοκοινωνίας θαλάσσιων δίθυρων μαλακίων (Pectinidae).
17. Άγιος Θωμάς
Η Παραλία Άγιος Θωμάς παρουσιάζει ιδιαίτερο γεωλογικό, παλαιοντολογικό, αισθητικό και μυθολογικό ενδιαφέρον. Τα ιζηματολογικά και παλαιοντολογικά χαρακτηριστικά της παραλίας αυτής υποδηλώνουν θαλάσσιες αναβαθμίδες. Αυτή η ξαφνική αλλαγή του επιπέδου της στάθμης της θάλασσας δημιούργησε απολιθωματοφόρους ορίζοντες, πλούσιους σε Pectinidae (χτένια),Ostreidae (στρείδια)και Echinidae (Εχινοειδών). Η παραλία του Αγίου Θωμά αποτελεί επίσης μια εξαιρετική θέση θέας ενός δελταϊκού συστήματος.
18. Πόλγη Βαλσαμάτων
Η πόλγη των Βαλσαμάτων είναι η μεγαλύτερη σε έκταση καρστική κοιλάδα του νησιού της Κεφαλονιάς. Βρίσκεται Βόρεια του όρους Αίνου και στις νότιες κλιτείς του όρους Ρούδι και ανήκει στην κοινότητα Ομαλών. Αναπτύσσεται σε ασβεστόλιθους του Κρητιδικού της Προ-Απούλιας ζώνης οι οποίοι είναι έντονα καρστικοποιημένοι. Το συνολικό εμβαδόν της πόλγης φτάνει περίπου τα 6,4 km2. Στην περιοχή της πόλγης των Βαλσαμάτων βρίσκεται το σπουδαιότερο θρησκευτικό μνημείο της Κεφαλονιάς, η Μονή του Αγίου Γερασίμου. Επίσης σε ολόκληρη την κοινότητα Ομαλών γίνεται και η καλλιέργεια της γνωστής ποικιλίας κρασιού της Ρομπόλας.
19. Επώθηση Ιονίου
Στο νησί της Κεφαλονιάς συναντάμε σχεδόν αποκλειστικά την Προ-Απούλια ζώνη, πάνω στην οποία, κατά τη διάρκεια του Πλεοικαίνου, επωθείται η Ιόνια ζώνη. Το γεγονός αυτό αποτελεί το πιο σημαντικό τεκτονικό γεγονός της Κεφαλονιάς στο οποίο οφείλεται και η σημερινή γεωμορφολογία του νησιού. Την εμφάνιση της επώθησης της Ιονίου τη συναντάμε κατά μήκος του οδικού δικτύου Σάμη–Πόρος όπου βλέπουμε τους ασβεστόλιθους του Παντοκράτορα (Ιόνιος ζώνη) να επωθούνται επί των Μειοκαινικών μαργών της Προ-Απούλιας ζώνης.
20. Φαράγγι του Πόρου
Το φαράγγι του Πόρου είναι ένα από τα ομορφότερα γεωμορφολογικά φαινόμενα της Κεφαλονιάς. Παρουσιάζει ιδιαίτερο γεωλογικό, αισθητικό, αρχαιολογικό και θρησκευτικό ενδιαφέρον. Στη περιοχή απαντώνται πολλά ενδημικά φυτά. Είναι επίσης στενά συνδεδεμένο με μύθους της περιοχήςκαι στο εσωτερικό του βρίσκεται σπήλαιο το οποίο ήταν σε χρήση από τα νεολιθικά έως τα ιστορικά χρόνια.
21. Καταρράκτες Γραδούς
Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά αξιοθέατα του νησιού στην περιοχή Ελείου-Πρόννων αποτελούν οι «καταρράκτες» της Γραδούς. Ουσιαστικά είναι ένα «φαράγγι» που αναπτύσσεται κυρίως σε ασβεστόλιθους του Μειοκαίνου της ζώνης της Προ-Απούλιας με πολλούς μικρούς καταρράκτες και μικρές λίμνες ανάμεσα στη Σκάλα και στον Πόρο. Ο μεγαλύτερος καταρράκτης έχει ύψος περίπου 18 μ.. Στους Καταρράκτες της Γραδούς μπορεί κανείς να φτάσει μόνο πεζοπορώντας, σε μια πολύ ευχάριστη διαδρομή .
22. Κληματσιάς
Η παραλία του Κληματσιά βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Κεφαλονιάς στο χωριό Σπαρτιά της περιοχής Λειβαθούς, η οποία λέγεται ότι πήρε το όνομα της από τον έντονο θόρυβο που κάνουν τα κύματα όταν σκάνε στους εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς της. Στην παραλία επικρατούν Πλειοκαινικά ιζήματα όπως ψαμμιτικός ασβεστόλιθος, ο οποίος είναι πλούσιος σε απολιθώματα Echinidae (Εχινοειδών )και Pectinidae (χτένια),καθώς και μεγάλου πάχους κυανά αργιλικά ιζήματα. Τα κυανά αυτά ιζήματα χαρακτηρίζονται από έντονες γεωμορφές διάβρωσης οι οποίες δημιουργούνταιεξαιτίας των μηχανικών και χημικών διεργασιών του νερού.
23. Λιμένια
Οι Υπολειμματικές μορφές διάβρωσης βρίσκονται κατά μήκος του οδικού δικτύου Σκάλα-Πόρου της περιοχής Ελλειού-Πρόννων. Οι συγκεκριμένοι σχηματισμοί αποτελούν υπολειμματικές μορφές διάβρωσης κροκαλοπαγών ασβεστολίθων του Ολιγοκαίνου-Μειοκαίνου της Προ-Απούλιας ζώνης στη βάση των οποίων έχουν αναπτυχθεί θαλάσσιες εγκοπές. Οι θαλάσσιες εγκοπές αυτές προήλθαν εξαιτίας της μεταβολής της στάθμης της θάλασσας, αποτελώντας δείκτες της μεταβολής αυτής, είτε λόγω ευστατισμού είτε εξαιτίας της τεκτονικής ανύψωσης που ακολούθησε το σχηματισμό τους.
24. Σπήλαιο Γρούσπα (Ραζάτα)
Νότια από το χωριό Ραζάτα και λίγο πριν τα Κυκλώπεια Τείχη συναντάμε το σπήλαιο Γρούσπα. Πρόκειται για μία σχετικά μικρή με πλούσιο όμως διάκοσμο σπηλαιοδολίνη που κατοικείται από πληθυσμό νυχτερίδων. Οι διαστάσεις της βαραθρώδους εισόδου της ¨Γρούσπας¨ είναι περίπου 10χ10μ. σχηματίζοντας ένα σχεδόν κυκλικό άνοιγμα. Το σπήλαιο αποτελείται από δύο θαλάμους, που επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω ενός μικρού ανοίγματος. Ο πρώτος θάλαμος αποτελεί μία δολίνη. Στον δεύτερο εσωτερικό θάλαμο έχει πλούσιο και πολύ όμορφο στολισμό, από σταλακτίτες και σταλαγμίτες, γκούρ και κουρτίνες με ποικιλία χρωμάτων.
25. Λιμνοσπήλαιο Μελισσάνη
Το λιμνοσπήλαιο Μελισσάνη αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά σπήλαια στον Ελληνικό χώρο καθώς παρουσιάζει ιδιαίτερο γεωλογικό, βιολογικό, αρχαιολογικό, αισθητικό και μυθολογικό ενδιαφέρον. Αποτελεί τμήμα του ευρύτερου καρστικού δικτύου της περιοχής της Σάμης. Πρόκειται για μία σπηλαιοδολίνη στο εσωτερικό της, οποίας 20μ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους και κάτω από το φυσικό της άνοιγμα, υπάρχει λίμνη διαστάσεων 60x40μ, το βάθος της οποίας κυμαίνεται από 10 έως 35μ., συνεχίζει για 240μ. με τη μορφή σιφωνίου.
26. Λίμνη Καραβόμυλος
Η «λίμνη» Καραβόμυλος αποτελεί μία υποθαλάσσια υφάλμυρη καρστική πηγή μεγάλης παροχής, σε απόσταση 80 μ από την ακτή η οποία έχει απομονωθεί με τοιχίο από την θάλασσα δημιουργώντας έτσι μία τεχνητή λίμνη. Παρουσιάζει μεγάλο γεωλογικό και βιολογικό ενδιαφέρον και αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πηγές του ευρύτερου καρστικού δικτύου της περιοχής της Σάμης η οποία συνδέεται μέσω του υπόγειου καρστικού συστήματος με τις καταβόθρες του Αργοστολίου.
27. Σπήλαιο Δρογκαράτη
Το σπήλαιο της Δρογκαράτης αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά σπήλαια της Κεφαλονιάς, αν όχι το πιο σημαντικό, παρουσιάζοντας τον πιο πλούσιο διάκοσμο. Για το λόγο αυτό συγκαταλέγεται στα ομορφότερα ασβεστολιθικά σπήλαια της Ελλάδας. Το σπήλαιο της Δρογκαράτης αναπτύσσεται σε έντονα τεκτονισμένους ασβεστόλιθους του Παλαιογενούς.
28.Σπηλαιοδολίνη Αγγαλάκι
Η σπηλαιοδολίνηΑγγαλάκι περιβάλλεται από χαμηλό πέτρινο τοιχίο με κάγκελο, ενώ το άνοιγμά του έχει διάμετρο 20 περίπου μέτρα. Το άνοιγμα της δολίνης προέρχεται από την κατακρήμνιση μέρους της οροφής του σπηλαίου δημιουργώντας ένα κώνο κορημάτων όπου από τη μία πλευρά συναντάμε ένα μεγάλο θάλαμο με διάκοσμο ο οποίος στο κατώτερο μέρος καταλήγει σε μία λίμνη περίπου 5μ. Το σπήλαιο έχει και έναν δεύτερο θάλαμο με διάκοσμο, ενώ στο βάθος διακρίνεται μία δεύτερη μικρή λίμνη. Δυστυχώς το σπήλαιο δεν συνεχίζεται. Επίσης στο σπήλαιο σήμερα ζουν εκατοντάδες νυχτερίδες.
29. Σπηλαιοδολίνη Άγιοι Θεόδωροι
Η σπηλαιοδολίνη βρίσκεται σε μια περιοχή όπου υπάρχουν και άλλα σπήλαια. Κάποτε αποτελούσε ένα σπήλαιο, το οποίο κατά τη διάρκεια των αιώνων και λόγω των γεωλογικών αλλαγών που σημειώθηκαν στην περιοχή (σεισμοί, κατολισθήσεις) είχε ως αποτέλεσμα τη να αποκτήσει τη σημερινή του μορφή. Μετά από μία κατακόρυφη κατάβαση 20 μέτρων, όπου υπάρχουν υλικά κατακρήμνισης τα οποία είναι μερικώς καλυμμένα με μικρά δέντρα, οδηγούμαστε σε λίμνη που βρίσκεται στο βάθος και η οποία είναι ορατή από την είσοδο. Η πλούσια βλάστηση, που επικρατεί γύρω από το σπήλαιο, μας κάνει να νιώθουμε ότι βρισκόμαστε στη μέση ενός τροπικού δάσους. Το συνολικό μήκος της σπηλαιοδολίνης είναι 125 μ.
30. Σπηλαιοδολίνη Αγία Ελεούσα
Η σπηλαιοδολίνη της Αγίας Ελεούσας βρίσκεται περίπου 300 μέτρα από το σπήλαιο των Αγίων Θεοδώρων. Είναι μια κατακόρυφη εγκατακρήμνιση, όπου το μικρότερο ύψος της είναι τα 50μ. και το μέγιστο ύψος της 70 μ. Η κεντρική είσοδος μάς οδηγεί προς βορρά στην άκρη μιας πρώτης λίμνης, πλάτους 26 μέτρων και μήκους 15 μέτρων. Από τη λίμνη αυτή αρχίζει σιφόνι μήκους περίπου 300 μ. με ωραίο διάκοσμο. Στη νότια πλευρά της αίθουσας υπάρχει μικρότερη λίμνη, από την οποία αρχίζει άλλο σιφόνι, μήκους περίπου 150 μ., που καταλήγει σε αίθουσα με αέρα πλάτους περίπου 50 μ. και μήκους 30 μ.. Αποτελεί ένα υπέροχα διακοσμημένο σπήλαιο πλούσιο σε σταλακτίτες, σταλαγμίτες, στήλες και κουρτίνες με πολύ όμορφα χρώματα όπου το ένα διαδέχεται το άλλο, σχεδόν ανέπαφα.
31. Σπήλαιο Χιριδόνι-Σωτήρα
Το σπήλαιο Χιριδόνι έχει πρόσβασηείτε από το δρόμο είτε ακολουθώντας το μονοπάτι που οδηγεί στη σπηλαιοδολίνη Αγία Ελεούσα. Πρόκειται για μια τεράστια δολίνη, που στο νότιο τμήμα της αρχίζει ένα σιφόνι μήκους πάνω από 500 μ. Στην πραγματικότητα αποτελείται από δύο μεγάλες αίθουσες, μεγέθους πάνω από 20 μέτρα. Αποτελεί ένα σπήλαιο με πλούσιο σπηλαιοδιάκοσμο. Στο τέλος της δεύτερης αίθουσας, μετά από ένα στενό πέρασμα συναντάμε τον θολοσωρό του σπηλαίου Σωτήρα με το οποίο συνδέεται.
32. Σπήλαιο Ζερβάτη
Το σπήλαιο της Ζερβάτης είναι ένα εγκατακρημνισιγενές βάραθρο/δολίνη το οποίο αποτελεί μέρος του ευρύτερου καρστικού δικτύου της περιοχής της Σάμης και εκτός από τη γεωλογική του αξία, το σπήλαιο παρουσιάζει ιδιαίτερο οικολογικό ενδιαφέρον. Εξαιτίας της κατακρήμνισης της οροφής του, δημιουργήθηκε ένας θολοσωρός, ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο του ανοικτού τμήματος του σπηλαίου εκατέρωθεν του οποίου υπάρχουν δύο λίμνες µε υφάλμυρο νερό.
33. Λίμνη Άβυθος
Η λίμνη Άβυθος αποτελεί μία από της δύο φυσικές λίμνες της Κεφαλονιάς η οποία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, κοντά στο χωριόΆγιος Νικόλαοςτης επαρχίας τουΠόρου. Το όνομα Άβυθος προκύπτει από την αντίληψη πως η συγκεκριμένη λίμνη είναι τόσο βαθιά που κανείς δεν μπορούσε να βρει το βυθό της. Η λίμνη Άβυθος αποτελεί μία καρστική λίμνη σε ασβεστόλιθους του Ανώτερου Κρητιδικού της Προ-Απούλιας ζώνης η οποία έχει βάθος μόλις 11μ. και επικοινωνεί υπογείως με το ευρύτερο καρστικό δίκτυο της περιοχής.
34. Μύρτος
Ο όρμος του Μύρτου θεωρείται η πιο διάσημη παραλία της Κεφαλονιάς και ένα από τα κύρια αξιοθέατά του νησιού. Εκτός της ιδιαίτερης ομορφιάς της, η συγκεκριμένη περιοχή παρουσιάζει και ιδιαίτερο γεωλογικό ενδιαφέρον εξαιτίας των ιδιαίτερων γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών και της έντονης ενεργού τεκτονικής της. Η κατασκευή μιας γέφυρας πάνω στην ενεργή ρηξιγενή ζώνη του Χάρακα αποτελεί ένα επίτευγμα της μηχανικής καθώς είναι χτισμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχει κανένα απολύτως πρόβλημα κατά τη διάρκεια σεισμού.
35. Άσος
Η Άσσος αποτελεί ένα ακόμα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Κεφαλονιάς και βρίσκεται στη βόρειο τμήμα του νησιού. Εκτός από την ιδιαίτερη ομορφιά της εξαιτίας της γραφικότητάς της αποτελεί την μοναδική περιοχή στην οποία έχουμε μία σημαντική επιφανειακή εμφάνιση λιθολογικών σχηματισμών του Κατώτερου Κρητιδικού της Προ-Απούλιας ζώνης. Επίσης στην Άσο μπορούμε να επισκεφτούμε και το Ενετικό της φρούριο (κάστρο).
36. Αλατιές
Οι Αλατιές ανήκουν στην περιοχή της Ερίσσου και βρίσκονται λίγο πριν το κοσμοπολίτικο Φισκάρδο. Οι Αλατιές όπως και όλη η περιοχή της βόρειας Κεφαλονιάς αποτελείται από ασβεστόλιθους του Ανώτερου Κρητιδικού της Προ-Απούλιας ζώνης. Οι συγκεκριμένοι λιθολογικοί σχηματισμοί χαρακτηρίζονται από έντονες γεωμορφές καρστικοποίησης (διαβρωσιγενείς μορφές) εξαιτίας της δράσης της θάλασσας και του αέρα καθώς και της έντονης τεκτονικήςπου χαρακτηρίζουν όλη την περιοχή της βόρειας Κεφαλονιάς.
37. Ρούδι
Το Ρούδι αποτελεί προέκταση της οροσειράς του Αίνου προς τα ΒΔ, αποτελεί το δεύτερο τμήμα του Εθνικού Δρυμού και έχει ύψος 1.125 m (κορυφή Γιούπαρι). Επικρατούν ασβεστόλιθοι του Ανώτερου Κρητιδικού της Προ-Απούλιας ζώνης. Στην ανατολική παρυφή του όρους Ρουδίου συναντάμε μία μεγάλη δολίνη στο βάθος της οποίας βρίσκεται το σπήλαιο Αγίου Νικολάου Γρούσπας. Το δάσος του Ρουδίου είναι μικτό και αποτελείται από κεφαλληνιακή Ελάτη και άλλα αείφυλλα.
38. Θέση Ρουδιστών
Στον Αίνο επικρατούν ασβεστόλιθοι κυρίως του Ανώτερου Κρητιδικού και στα χαμηλότερα τμήματα των νοτιοδυτικών κλιτύων του, δολομίτες του Κατώτερου Κρητιδικού. Οι ασβεστόλιθοι αυτοί αποτέθηκαν στον πυθμένα του ωκεανού της Τηθύος και περιέχουν πολλά και διάφορα απολιθώματα θαλάσσιων οργανισμών όπως: Τρηματοφόρα, Ρουδιστές και Γαστερόποδα. Τα πιο χαρακτηριστικά απολιθώματα του Αίνου είναι οι ρουδιστές που βρίσκουμε σε αφθονία στη θέση ρουδιστών.
39. Θέση θέας Αίνος
Η οροσειρά του Αίνου βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Κεφαλονιάς και αποτελεί τον κύριο ορεινό όγκο του νησιού καθώς και το ψηλότερο όρος των Ιονίων νήσων. Η ψηλότερη κορυφή του είναι ο Μέγας Σωρός (1627 μ.)και η κορυφογραμμή του έχει μήκος 11 km. Είναι αποτέλεσμα μιας σειράς διαδοχικών τεκτονικών παραμορφωτικών επεισοδίων κυρίως συμπιεστικού χαρακτήρα. Στη θέση θέας μπορούμε να δούμε την έντονη γεωμορφολογία του όρους καθώς επίσης και τη θέα του Νότιου τμήματος της Κεφαλονιάς.
40. Βραχόκηποι Αίνου
Η οροσειρά του Αίνου βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Κεφαλονιάς κοντά στο Αργοστόλι και τη Σάμη, και αποτελεί τον κύριο ορεινό όγκο του νησιού καθώς και το ψηλότερο όρος των Ιονίων νήσων. Εξαιτίας της λιθολογικής σύστασης και της έντονης τεκτονικής που επικρατεί έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ποικίλων «καρστικών» γεωμορφών δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό πετροτοπίο, με γεωμορφές διάβρωσης κοιλοτήτων και σπηλαίων (Σπήλαιο Νύφι, Σπήλαιο Πετάσι).