Η Πλατιά Άμμος αποτελεί μία από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες της χερσονήσου της Παλικής, αλλά και ολόκληρης της Κεφαλονιάς. Βρίσκεται στο Δυτικότερο σημείο της χερσονήσου. Θεωρείται μια από τις καλύτερες παραλίες της Κεφαλονιάς με πολύ δύσκολη πρόσβαση καθώς απαιτείται κατάβαση 400 και πλέον σκαλοπατιών, μεγάλο μέρος των οποίων μάλιστα καταστράφηκε από το σεισμό και τις καταρρακτώδεις βροχές το χειμώνα του 2014 (Εικόνα 1).
Γεωποικιλότητα
Το εντυπωσιακό τοπίο καθώς και η άγρια ομορφιά που παρατηρούμε στην Πλατιά Άμμο οφείλεται στην λιθολογία της και κυρίως στην γεωτεκτονική της θέση. Στην περιοχή επικρατούν Ηωκαινικοί–Ολιγοκαινικοί(;) (56,00-23,03 εκατ. έτη) άστρωτοι ή παχυστρωματώδεις ασβεστόλιθοι οι οποίοι επίκεινται στρωματογραφικά των Κρητιδικών. Κατά τόπους εναλλάσσονται με κρητίδα και τοπικά περιέχουν στρώματα με κονδύλους πυριτόλιθου. Η Πλατιά Άμμος χαρακτηρίζεται ως απόκρημνη, ευθύγραμμη, σχετικά μεγάλου βάθος παραλία. Η γεωμορφολογία της αυτή οφείλεται στην ύπαρξη μεγάλων ρηγμάτων που μαρτυρούν την έντονη τεκτονική δραστηριότητα της περιοχής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εκδήλωση καταπτώσεων βράχων, αλλά και τεράστιων μαζών πετρωμάτων, δημιουργώντας κώνους κορημάτων ή πλευρικά κορήματα και αποτελούν τις πιο συχνές αστοχίες που προκαλούνται από σεισμούς (Εικόνα 2&3).
Συγκεκριμένα η Αφρικανική πλάκα κινείται προς το Βορρά και βυθίζεται κάτω από την Ευρασιατική, η οποία αντίστοιχα προελαύνει προς το νότο δημιουργώντας έτσι το λεγόμενο «Ελληνικό τόξο» (Εικόνα 4). Το νησί της Κεφαλονιάς βρίσκεται στο ΒΔ άκρο του Ελληνικού τόξου. Το όριο αυτό (η άκρη του Ελληνικού τόξου) είναι ένα ρήγμα οριζόντιας μετατόπισης γνωστό και ως Kefalonia Transform Fault (KTF). Το κύριο τμήμα του ρήγματος βρίσκεται δυτικά της Κεφαλονιάς είναι δεξιόστροφο οριζόντιας ολίσθησης με βορειοανατολική διεύθυνση, κλίση προς νοτιοανατολικά και έχει μήκος περίπου 90 km. Το ρήγμα αυτό επεκτείνεται βορειοανατολικά προς τις δυτικές ακτές της Λευκάδας. Η συνολική ταχύτητα σύγκλισης Ευρώπης και Αφρικής στο ελληνικό τόξο φτάνει περίπου τα 3 cm/έτος. Αποτέλεσμα της σχετικής κίνησης των λιθοσφαιρικών αυτών πλακών είναι η συσσώρευση τεράστιων ποσών ενέργειας τόσο ώστε όταν αυτά υπερβούν το όριο αντοχής των πετρωμάτων στο σημείο αυτό, επέρχεται η θραύση τους. Ως συνέπεια έχουμε την απότομη σχετική κίνηση των δυο τμημάτων που έχουν προκύψει κατά μία επιφάνεια, έως ότου αυτά ισορροπήσουν σε νέες θέσεις. Η επιφάνεια αυτή αποτελεί το ρήγμα το οποίο προκαλεί τους σεισμούς. Για το λόγο αυτό η Κεφαλονιά και ειδικότερα το δυτικότερο τμήμα της στο οποίο ανήκει η Πλατιά άμμος, χαρακτηρίζεται από έντονη παραμόρφωση και πολύ υψηλή σεισμικότητα. Το γεγονός αυτό οφείλεται στην ύπαρξη ρηγμάτων ΒΔ-ΝΑ, ΒΒΑ-ΝΝΔ και ΒΒΔ-ΝΝΑ διεύθυνσης αλλά και δευτερευόντων ρηγμάτων ΒΑ-ΝΔ και Α-Δ διεύθυνσης καθώς βρίσκεται στην απόληξη του Ελληνικού τόξου στη δυτική Ελλάδα.
